günaydın

House of flying daggers çok kötü bir film. Seyretmeyin, harcamayın vaktinizi.

Batuhan'la buluştuk dün. İş görüşmeleri yapıyor. İyi görünüyordu. Eğlendik ufak çaplı. Özlemişiz birbirimizi. Haftasonu olsaydı sabaha kadar konuşurduk muhtemelen. Batuhan'la bir araya gelince yeniden çocukmuşuz gibi oluyor. Konuşacak şeyler hiç bitmiyor. Üstelik başka bir dünyaya ait gibi olan konular hakkında. Gerçek hayattan da çok şeyden konuşuluyor ve fakat muhabbetin koptuğu nokta, konuşulan şeylerin akla hayale gelmeyecek başlıklardan olmasıyla vuku buluyor.

Dün gece rüyamda hamileydim. Özlem'le çok seviniyorduk. "Göbek sanmıştım oysaki ben onu!" diye bir şey söylüyordum. Düşünün artık gerçek hayatta nasıl bir göbeğe sahip olduğumu... Sonra kullandığım otomobil takla attı rüyamda. Çocuk için iyi değil...

Bugün cuma. Bu akşam Reklamcılar Derneği'nin partisine gidiyorum Venü'de. Çok kalmayıp Özlem'le buluşmak ama amacım. Ajans çok fazla 'cesaretlendirdi' bizi bu partiye katılmamız için, hayır diyemedim.