Sonbahar'da akşamüstü birden güneş pırıl pırıl ama serin bir şekilde uzaktan uzaktan dik açılar yaparak yatağına çekilmeye başladığında oluşan ışıkları ve gölgeleri o kadar çok seviyorum ki...
Bilkent'in kütüphanesinde de akşamüstleri kendimden geçerdim o ışık sayesinde.
maalesef doğuya bakıyor pencerem, ben uyanmadan veya evde değilken güneşle olan münasebet bitmiş oluyor... evet, odamdan günbatımım olsun isterdim sanırım.
YanıtlaSil[word verification harf öbeklerinde hayatın anlamını aramaca: "femcp"]